1. Analiza rynku i planowanie strategiczne
  2. Jak założyć firmę? (CEIDG, PKD, NIP, REGON, US, ZUS, księgowość, pieczątka)
  3. Jak pozyskać dofinansowanie (UP / EU / pożyczka)?
  4. Zatrudnienie pracownika
  5. Jak zorganizować pracę w biurze?
  6. Jak zarządzać projektem?
  7. Ocena czasu pracy
  8. Jak utrzymać klienta

    1. Od pomysłu do realizacji

    Jak przejść od pomysłu do biznesu? Wystarczy kilka kroków:

    1. POMYSŁ
    2. ANALIZA RYNKU
    3. PLANOWANIE STRATEGICZNE
    4. REALIZACJA

    Na końcu należy zadbać o bieżący nadzór nad realizacją i kontrolę. Niby takie proste, ale...

    Czy to się opłaca?

    Zalety prowadzenia własnej firmy są oczywiste. Pierwsza: sami się nie zwolnimy? Nie grozi nam także konieczność znoszenia humorów szefa albo oglądania twarzy niekoniecznie lubianych współpracowników. No i oczywiście sami sobie wyznaczamy cele i zadania oraz regulujemy intensywność pracy, jej czas czy miejsce.

    Takie wyjście jest idealne szczególnie dla osób zdyscyplinowanych, przedsiębiorczych, ambitnych i tych, którzy wiedzą, czego chcą, oraz potrafią konsekwentnie dążyć do celu.

    Są jednak i minusy. Z własnej firmy nie da się wyjść, zamknąć za sobą drzwi i nie myśleć, nie martwić się o nic. Często pracuje się na okrągło, bez względu na dzień tygodnia i porę dnia, bez urlopu latami. Przy braku umiejętności oddzielania spraw zawodowych od prywatnych grozi to chronicznym niedoborem czasu na obu płaszczyznach, frustracją i stresem.

    powrót do spisu treści >>


    2. Jak założyć firmę

    Obecnie na www.biznes.gov.pl założysz firmę online. To jedno miejsce, w którym załatwisz wszystkie formalności, a informacje o tym, że zaczynasz działalność zostaną przekazane do ZUS i Urzędu Skarbowego. To najwygodniejsza forma, ale możesz też dokonać tego podczas wizyty w urzędzie.

    Jednak zanim zarejestrujesz firmę sprawdź:

    1. Sprawdź, czy możesz prowadzić działalność gospodarczą w Polsce

    Możesz prowadzić firmę jednoosobową, jeśli jesteś osobą pełnoletnią, bo tylko wtedy ponosisz pełną odpowiedzialność za swoje działania i masz zdolność do podejmowania samodzielnych decyzji. Żeby założyć firmę jednoosobową, nie musisz być obywatelem lub obywatelką Polski.

    Obywatele: 

    • państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą w Polsce na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
    • państw spoza Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Polski na takich samych zasadach jak obywatele polscy, - jeżeli mają w Polsce, na przykład zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej czy zezwolenie na pobyt czasowy, wydane w określonym celu, na przykład w związku ze studiami. 

    2. Upewnij się, czy musisz rejestrować firmę

    Działalność gospodarcza to zorganizowana działalność zarobkowa wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Jeśli chcesz prowadzić taką działalność, musisz się zarejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - CEIDG, czyli w rejestrze przedsiębiorców prowadzących w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. Do tego rejestru wpisują się również przedsiębiorcy, którzy chcą zostać wspólnikami spółki cywilnej.

    Gdybyś się spodziewał, że przychody z twojej działalności będą niewielkie, to taką drobną działalność możesz prowadzić bez dodatkowych formalności – nie musisz się rejestrować jako przedsiębiorca. Działalność nierejestrowa to drobna działalność zarobkowa osób fizycznych, która nie wymaga rejestracji firmy. Możesz prowadzić działalność nierejestrową, jeżeli:   

    • przychody z twojej działalności nie przekraczają w żadnym miesiącu 50% minimalnego wynagrodzenia (w 2021 roku minimalne wynagrodzenie wynosi 2800 zł, czyli twoje przychody w 2021 roku nie mogą przekroczyć 1400 zł)
    • jesteś osobą fizyczną
    • nie wykonujesz działalności w ramach spółki cywilnej
    • nie prowadzisz działalności regulowanej, czyli takiej, która wymaga zezwoleń lub koncesji
    • nie wykonywałeś działalności gospodarczej w ciągu ostatnich 60 miesięcy.

    3. Wybierz nazwę swojej firmy

    Rejestrując się jako przedsiębiorca w CEIDG, musisz wskazać pod jaką nazwą będziesz działać. Nazwa musi zawierać co najmniej twoje imię i nazwisko. Ważna jest kolejność – wpisując nazwę najpierw podaj swoje imię, a później nazwisko.

    Możesz dodać do imienia i nazwiska inne elementy, na przykład opisujące profil twojej działalności, czy wskazujące na miejsce jej prowadzenia. Takim dodatkowym elementem może też być twój pseudonim albo dowolne fantazyjne sformułowanie.

    Pamiętaj! Jedna osoba fizyczna może mieć tylko jeden wpis w CEIDG. Nie możesz mieć zarejestrowanych kilku jednoosobowych firm na swoje nazwisko, ale pod jednym wpisem możesz prowadzić różne rodzaje działalności gospodarczej. 

    4. Zdecyduj jaki adres firmy podasz w rejestrze

    Swoją firmę możesz prowadzić w jednym lub wielu stałych miejscach, na przykład w punkcie usługowym, w biurze, w tym w biurze wirtualnym lub coworkingowym, we własnym mieszkaniu albo bez stałego adresu czy mobilnie, na przykład jeżeli wykonujesz usługi u klienta. Masz w tym zakresie pełną dowolność.

    ► Na Biznes.gov.pl online:

    • zgłosisz adres do doręczeń, czyli miejsce, w którym będziesz odbierać korespondencję dotyczącą twojej działalności gospodarczej
    • zgłosisz adres stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli prowadzisz działalność w stałym miejscu
    • zgłosisz dodatkowe stałe miejsca, w których działasz, jeżeli poza stałym miejscem prowadzisz na przykład filie, odziały, magazyny czy punkty przyjmowania zleceń.

    Możesz wybrać opcję „brak stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej”, jeżeli nie prowadzisz działalności w stałym miejscu.

    Ważne! Musisz posiadać tytuł prawny do każdej nieruchomości, której adres zgłaszasz do CEIDG.

    Tytułem prawnym do nieruchomości może być:

    • prawo własności (współwłasności) nieruchomości lub lokalu mieszkalnego
    • prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności budynków
    • spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
    • dzierżawa
    • najem
    • użyczenie
       

    5. Wybierz kod PKD

    Przedsiębiorca, który rejestruje firmę, musi przypisać swoją działalność do określonego kodu w Polskiej Klasyfikacji Działalności, czyli wybrać kod PKD. Kody są wykorzystywane w statystyce publicznej, ale mają też duże znaczenie praktyczne. Na przykład niektóre kody są powiązane z określonymi formami opodatkowania, obowiązkiem korzystania z kasy fiskalnej lub rejestracją VAT.

    Wyszukaj taki kod, który najbardziej odpowiada temu, co chcesz robić. Wybierz jeden kod główny, czyli związany z działalnością, która powinna ci przynosić największe przychody, i dowolną liczbę kodów dodatkowych.

    Jeśli rejestrujesz działalność w CEIDG, podajesz jeden kod głównej działalności, czyli tej, która ma największy udział w przychodach ze sprzedaży towarów lub ze świadczenia usług dowolną liczbę kodów pozostałej działalności, czyli dla tych czynności, które wykonujesz jako przedsiębiorca, a które nie są twoją główną działalnością.

    W twoim wpisie w CEIDG powinny się znaleźć tylko te kody PKD, które faktycznie określają to, co robisz. Nie wpisuj kodów na zapas – listę kodów możesz aktualizować w dowolnym momencie. Jeżeli profil twojej działalności się zmienia, to masz obowiązek wskazać nowe kody PKD lub usunąć te, które już cię nie dotyczą, w ciągu 7 dni od zmiany.

    Wykaz kodów PKD znajdziesz na stronie https://www.biznes.gov.pl/pl/tabela-pkd, ale ciebie zapewne będzie obowiązywał główny kod w zakresie architektury: 71.11.Z Działalność w zakresie architektury. Ten kod jest dozwolony dla osób fizycznych. Podklasa ta obejmuje opracowywanie projektów architektonicznych oraz doradztwo w zakresie architektury związane z:

    • projektowaniem budowlanym,
    • projektowaniem urbanistycznym
    • i architektonicznym kształtowaniem krajobrazu.

    Podklasa ta nie obejmuje:

    • doradztwa z dziedziny informatycznej, sklasyfikowanego w 6202Z, 6209Z,
    • dekorowania wnętrz, sklasyfikowanego w 7410Z.

    Jeśli rejestrujesz spółkę w KRS, możesz podać maksymalnie 10 kodów PKD, w tym jeden przedmiot przeważającej działalności na poziomie podklasy.

    Ważne! W przypadku spółek zarejestrowanych w KRS, nie trzeba wpisywać kodów PKD do umowy spółki. Wymagane jest jedynie opisanie przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej. Jednak posługiwanie się kodami PKD w umowie spółki to dobre rozwiązanie praktyczne, które ułatwia sądowi ocenę zgodności złożonego wniosku o wpis do KRS z zapisami w umowie spółki i minimalizuje ryzyko odrzucenia takiego wniosku.
     

    6. Sprawdź, czy twoja działalność wymaga pozwolenia

    Co do zasady przedsiębiorcy mogą działać swobodnie. To znaczy, że nie potrzebują niczyjej zgody na prowadzenie konkretnej działalności.

    Czasami jednak, aby prowadzić biznes, musisz mieć określone uprawnienia zawodowe posiadać określony sprzęt lub warunki lokalowe. Są też takie biznesy, które możesz prowadzić dopiero po uzyskaniu pozwolenia odpowiednich instytucji publicznych.

    W tych przypadkach może ci być potrzebna licencja, koncesja, zezwolenie lub wpis do rejestru działalności regulowanej. Musisz się o nie postarać już po zarejestrowaniu firmy.

    Jeśli chcesz prowadzić działalność w zakresie architektury, będą Ci potrzebne uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej w zakresie do projektowania bez ograniczeń oraz w pozostałych zakresach. Więcej o egzaminach tutaj. 
     

    7. Wybierz formę opodatkowania dochodów

    Prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą jesteś podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, czyli podatku PIT.

    Przy PKD 71.11.Z do wyboru masz następujące formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej: 

    • na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (stawka podatkowa 17% i 32%)
    • według stawki liniowej (stawka podatkowa 19%)

    Skala podatkowa to podstawowa forma opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej. To oznacza, że będziesz opodatkowany na zasadach ogólnych, jeżeli nie wybierzesz innej formy opodatkowania.

    W przypadku skali podatkowej stawki liniowej przedmiotem opodatkowania jest dochód, a w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przedmiotem opodatkowania jest osiągnięty przychód. Wraz z wnioskiem o wpis swojej działalności do CEIDG możesz poinformować, jaką formę opodatkowania wybierasz: opodatkowanie na zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej, podatek liniowy.
     

    8. Sprawdź, czy musisz płacić VAT

    VAT to podatek pobierany na każdym etapie obrotu towarami lub usługami. Jego wartość jest doliczana do każdej transakcji.

    VAT płacisz niezależnie od podatku dochodowego PIT i od tego czy PIT rozliczasz na zasadach ogólnych – według skali podatkowej czy według stawki liniowej.

    Jako przedsiębiorca masz co do zasady obowiązek zarejestrować się do VAT. Nie musisz się jednak rejestrować, gdy: 

    • twoja sprzedaż nie przekracza limitu 200 tys. zł rocznie
    • sprzedajesz wyłącznie towary i usługi zwolnione z VAT

    Do VAT rejestrujesz się na formularzu VAT-R. Musisz go złożyć najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia sprzedaży towarów lub świadczenia usług objętych VAT. Jeżeli masz już NIP możesz to zrobić, rejestrując firmę w CEIDG.

    Wybierz jeden z dwóch wariantów: 

    • rejestracja jako podatnik czynny
    • rejestracja jako podatnik zwolniony – możesz, ale nie musisz składać formularza VAT-R.

    9. Zdecyduj, jak prowadzić księgowość i jakim rachunkiem się posługiwać

    Ewidencje i księgowość

    Przedsiębiorcy muszą prowadzić dokumentację rachunkową, w skład której wchodzą: faktury, rachunki, ewidencje. Przedsiębiorcy mogą prowadzić księgowość w formie:

    • uproszczonej – w podatkowej księdze przychodów i rozchodów
    • pełnej – w księgach rachunkowych.

    Pamiętaj! Możesz zlecić prowadzić księgowości zewnętrznemu podmiotowi, na przykład biuru rachunkowemu.
     

    10. Zobacz, jakie składki zapłacisz do ZUS

    Przedsiębiorcy mogą wykorzystywać w działalności gospodarczej rachunek firmowy lub swój rachunek prywatny - musi to jednak być rachunek, który ma tylko jednego posiadacza.

    Rachunek bankowy jest tym ważniejszy, że nie każdą transakcję można przeprowadzić gotówką. Zgodnie z przepisami przedsiębiorca nie może dokonywać płatności gotówkowych jeśli:

    • stroną transakcji jest inny przedsiębiorca
    • jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15 tys. zł, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności.

    Jeśli dokonujesz takich transakcji, musisz mieć rachunek bankowy. Będziesz go też potrzebować, żeby opłacać podatku lub składki ZUS – tu wyjątkiem są mikroprzedsiębiorcy (czyli firmy, które co najmniej w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych zatrudniały mniej niż 10 pracowników i osiągnęły roczny obrót netto nieprzekraczający 2 milionów euro) – oni mogą opłacać składki ZUS i podatki na poczcie.

    Rachunek firmowy (a nie prywatny) będzie ci potrzebny jeśli:

    • jesteś podatnikiem VAT – tylko numery firmowych rachunków bankowych są publikowane w Wykazie podatników VAT, czyli na Białej liście podatników VAT
    • dokonujesz transakcji z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.
    We wniosku o wpis działalności do CEIDG podaj numer rachunku bankowego, którym będziesz się posługiwać. Na ten rachunek otrzymasz zwrot podatku z urzędu skarbowego. Jeśli jest to rachunek firmowy, a ty jesteś podatnikiem VAT, ten rachunek znajdzie się na Białej liście podatników VAT.

    11. Zdecyduj, czy potrzebujesz pełnomocnika

    Jako przedsiębiorca musisz rozliczać i opłacać za siebie składki do ZUS na:
    • ubezpieczenia społeczne, z których obowiązkowe są: ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, a dobrowolne jest ubezpieczanie chorobowe
    • Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy
    • ubezpieczenie zdrowotne.

    Firmy, które dopiero zaczynają działalność gospodarczą lub zamknęli poprzednią przynajmniej 60 miesięcy wcześniej oraz nie planują świadczyć usług na rzecz byłego pracodawcy przez pierwszych 6 miesięcy działalności, mogą korzystać z Ulgi na start. Ulga zwalnia cię z płacenia składek na:

    • ubezpieczenia społeczne, czyli ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe
    • Fundusz Pracy i
    • Fundusz Solidarnościowy.

    Po 6 miesiącach możesz skorzystać z kolejnej możliwości obniżenia składki.

    Jeśli nie masz prawa do ulg, musisz opłacać składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy nie niższej niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

    Do ubezpieczeń w ZUS zgłaszasz się na specjalnych formularzach. System zada ci odpowiednie pytania i wygeneruje te formularze na podstawie twoich odpowiedzi.
    Na podstawie wpisu w CEIDG ZUS wpisze cię do rejestru płatników składek i będzie ewidencjonował informacje o twoich rozliczeniach na koncie płatnika. Prześle również na twój adres do korespondencji informację o numerze rachunku składkowego w ZUS.
     

    12. Zarejestruj firmę online

    Na Biznes.gov.pl założysz firmę online, korzystając z elektronicznego kreatora wniosku. Wystarczy, że zaznaczysz opcje, które cię dotyczą lub wpiszesz dane, o które zapyta kreator, a system sam przygotuje wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców oraz zgłoszenie do ZUS/KRUS, GUS i urzędu skarbowego.

    Mając konto na Biznes.gov.pl możesz online zmienić dane we wpisie do CEIDG, zawiesić, wznowić oraz zakończyć działalność gospodarczą.

    Żeby zarejestrować firmę na Biznes.gov.pl, musisz mieć Profil Zaufany lub podpis kwalifikowany.

    Profil Zaufany to bezpłatne narzędzie  do kontaktów z administracją publiczną (urzędami, ministerstwami). Może go założyć każdy, kto ma numer PESEL i pełną lub ograniczoną zdolność do czynności prawnych.

    Przeczytaj, do czego służy i jak założyć Profil Zaufany.

    Podpis kwalifikowany to płatny podpis elektroniczny, który ma taką moc prawną jak podpis własnoręczny. Możesz nim podpisać dowolny dokument, w tym wniosek do urzędu lub umowę z kontrahentem albo brać udział w aukcjach elektronicznych na platformach przetargowych.

    Przeczytaj do czego służy i jak kupić podpis kwalifikowany.

    Przed rozpoczęciem rejestracji online, przygotuj dane, o które będziesz pytany lub pytana. We wniosku o wpis do rejestru musisz podać:

    • imię, nazwisko, imiona rodziców, datę i miejsce urodzenia
    • rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości
    • PESEL, jeśli masz obywatelstwo polskie lub został ci nadany
    • wszystkie posiadane obywatelstwa
    • numer NIP i REGON, jeśli zostały nadane
    • adres zamieszkania oraz inne adresy związane z zakładaną działalnością gospodarczą
    • nazwę zakładanej działalności gospodarczej
    • nazwę skróconą
    • kody PKD
    • liczbę pracowników, których planujesz zatrudnić
    • datę rozpoczęcia działalności
    • informacje o ubezpieczeniu w ZUS, KRUS lub za granicą
    • dane urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce twojego zamieszkania.

    Ważne! Jeśli nie masz NIP ani REGON, to twój wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców będzie jednocześnie wnioskiem o ich nadanie. NIP i REGON zostaną automatycznie uzupełnione w twoim wpisie - NIP  wciągu 1 dnia roboczego, REGON w ciągu 7 dni. Ty możesz je sprawdzić w wyszukiwarce CEIDG, po zarejestrowaniu firmy.

    powrót do spisu treści >>


    3. Jak i gdzie pozyskać dofinansowanie?

     

    1. Wsparcie na starcie

    Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej – kto może skorzystać:

    • studenci ostatniego roku studiów pierwszego i drugiego stopnia, jednolitych studiów magisterskich,
    • absolwenci szkół i uczelni wyższych poszukujący pracy, do 4 lat od ukończenia szkoły lub uzyskania tytułu zawodowego,
    • bezrobotni zarejestrowani w urzędzie, do czasu osiągnięcia wieku emerytalnego,
    • opiekunowie osób niepełnosprawnych - członkowie rodziny opiekujący się dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub osobą niepełnosprawną, niepobierający świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku opiekuńczego.

    Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy – kto może skorzystać:

    • podmioty prowadzące działalność gospodarczą,
    • niepubliczne przedszkola i szkoły,
    • żłobki lub kluby dziecięce, podmioty świadczące usługi rehabilitacyjne,
    • osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zamieszkujące lub mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, producenci rolni.

    Jak skorzystać z pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej?

    • Zgłoś się do instytucji finansowej, która działa na terenie, gdzie planujesz prowadzić działalność gospodarczą, i złóż wniosek. Wniosek możesz złożyć osobiście w placówce pośrednika finansowego lub przez generator wniosków dostępny na stronie internetowej pośrednika.
    • Jeśli potrzebujesz wsparcia przy wypełnianiu wniosku, możesz umówić się na konsultację. Doradca wyjaśni wszystkie wątpliwości i pomoże Ci wypełnić wniosek.
    • Jak otrzymasz pozytywną decyzję, załóż działalność.
    • Podpisz umowę z instytucją finansującą wraz z zabezpieczeniem spłaty pożyczki.
    • Otrzymujesz wypłatę środków i jesteś swoim własnym szefem!

    Warto wiedzieć! Jeśli ubiegasz się o pożyczkę na podjęcie działalności lub już ją masz, możesz również skorzystać z bezpłatnego doradztwa i szkoleń.

    Ważne informacje

    • wartość pożyczki to ok. 100 tys. zł (20-krotność przeciętnego wynagrodzenia)
    • oprocentowanie – 0,01 proc. lub 0,03 proc. w skali roku
    • brak opłat i prowizji za udzielenie i obsługę pożyczki
    • okres spłaty pożyczki do 7 lat
    • karencja w spłacie do 1 roku

    Szczegóły na stronie: https://www.bgk.pl/programy-i-fundusze/programy/program-pierwszy-biznes-wsparcie-w-starcie/

     

    2. Anioły Biznesu

    Są to indywidualni inwestorzy, osoby zamożne, które są w stanie sfinansować projekt z własnych środków w zamian za określoną ilość udziałów w firmie.

    Anioły biznesu to z reguły osoby z ogromnym bagażem doświadczeń, część z nich to przedsiębiorcy na „rynkowej emeryturze”, dla których zysk może być tylko jedną w pobudek do inwestycji. Może kierować nimi chęć nawiązania kontaktów, szczególna wiara w zespół, próba powrotu na rynek, możliwość przekazywania swoich doświadczeń itd. Dlatego też anioły biznesu inwestują tzw. smart money – pomoc managerską, kontakty, know-how.

    Ten rodzaj finansowania ma swoje liczne plusy. Anioły biznesu bardzo rzadko działają w sposób zinstytucjonalizowany i sformalizowany. Z pewnością będą wymagać mniejszej ilości analiz i dokumentów, a decyzję inwestycyjną podejmą raczej na podstawie własnego doświadczenia i intuicji, a nie wnikliwej analizy kilkudziesięciostronicowego biznesplanu. Anioły biznesu finansują projekty na każdym etapie działalności – od koncepcji, przez MVP, po gotowy produkt i fazę ekspansji globalnej.

    Lista Aniołów Biznesu

      

    3. ZUS dla nowo zakładanych firm

     

Preferencyjny ZUS po zakończeniu okresu obowiązywania ulgi na start

Po zakończeniu ulgi na start przedsiębiorca może opłacać mały ZUS przez kolejne 24 miesiące kalendarzowe, licząc od miesiąca, w którym zakończyła się ulga.

Preferencyjny ZUS to obniżone składki społeczne, wynoszące w 2022 roku:

  • 285,71 zł – wliczając dobrowolną składkę na ubezpieczenie chorobowe;
  • 263,59  zł – bez uwzględniania składki chorobowej.

Mały ZUS mogą stosować przedsiębiorcy spełniający następujące warunki:

  • przez ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej nie prowadzili pozarolniczej działalności,
  • w ramach działalności nie świadczą usług na rzecz byłego pracodawcy takich samych jak na etacie – dotyczy to pracodawcy, u którego przedsiębiorca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w tym samym roku, w którym założył firmę lub w roku poprzednim. 

Wysokość składki zdrowotnej na rok 2022 jest ustalana na nowych zasadach i będzie zależeć od sposobu opodatkowania, więcej na ten temat można znaleźć w artykule: Polski Ład – składka zdrowotna osób prowadzących działalność od 2022 roku.

 

Mały ZUS plus

Po zakończeniu okresu, w którym przysługuje ulga na start i preferencja, przedsiębiorca może skorzystać z Małego ZUSu plus. Głównym jej założeniem jest osiągnięcie przez przedsiębiorcę w poprzednim roku kalendarzowym przychodów nieprzekraczających kwoty 120 000 zł. Ci, którzy spełnią m.in. ten warunek, w nowym roku kalendarzowym będą mieli możliwość opłacać składki od indywidualnie określonej podstawy, której bazą jest osiągnięty przez przedsiębiorcę dochód.

O tym kto może skorzystać z ulgi i na czym dokładni polega można przeczytać: Mały ZUS i mały ZUS plus

 

Co po zakończeniu ulg?

Po zakończeniu ulg przedsiębiorca  zobowiązany jest do rejestracji do dużego ZUS-u. Duży ZUS zobowiązani są opłacać wszyscy przedsiębiorcy niespełniający warunków do zastosowania żadnej z wyżej opisanych preferencji ani małego ZUS-u dla małych firm oraz osoby, dla których minął okres korzystania z ulgi na start, preferencyjnego ZUS-u czy małego ZUS-u dla małych firm.

Składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy dla przedsiębiorców podlegających pod duży ZUS wynoszą:

  • 1211,28 zł – wliczając dobrowolną składkę na ubezpieczenie chorobowe;
  • 1113,23 zł – bez uwzględniania składki chorobowej.

Przejście na duży ZUS oznacza konieczność odprowadzania składki na Fundusz Pracy. Przy uldze na start i małym ZUS-ie przedsiębiorcy są zwolnieni z tego obowiązku, ponieważ składka na FP jest opłacana, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, stanowiąca również podstawę wymiaru składki na Fundusz Pracy, jest równa co najmniej obowiązującej w danym roku płacy minimalnej. Podstawę wymiaru składek przy ZUS-ie preferencyjnym stanowi 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę, a przy uldze na start przedsiębiorca jest zwolniony z obowiązku uiszczania składek społecznych.

 

***********

  1. Aby znaleźć odpowiednie dla siebie wsparcie finansowe, najlepiej skorzystać z wyszukiwarki: https://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/wyszukiwarka/

    Poniżej zamieszczamy przykłady niektórych konkursów:

     

    4. Nowy start Twojej firmy

    Każdy przedsiębiorca przyzna, że prowadzenie własnej firmy nie należy do łatwych zadań. Zdarzają się więc trudne momenty, nawet porażki. Istnieje jednak druga szansa – jest nią konkurs „Nowy start”. Dzięki otrzymanemu dofinasowaniu dowiesz się, jakie były przyczyny niepowodzenia. Będziesz mógł rozwinąć także swoje umiejętności prowadzenia przedsiębiorstwa i uzyskasz pomoc, jak dostosować swój nowy biznes do obecnych warunków rynku. Oprócz tego, dzięki środkom, zapewnisz także odpowiednie przygotowanie swoim nowym pracownikom. 

    Nabór jest prowadzony przez czterech operatorów. Zgłoszenia do konkursu przyjmowane są do 30 listopada 2022 roku. 

    Szczegóły na: https://power.parp.gov.pl/component/grants/grants/nowy-start-1

     

    ***********

    Jeśli masz problem z wyszukaniem dla siebie odpowiedniej dotacji, skontaktuj się Punktem Informacyjnym

    W celu wyszukania odpowiedniej dla Ciebie dotacji możesz również skorzystać z Mapy dotacji UE oraz Platformy Konkursowej.

     

    powrót do spisu treści >>


    4. Zatrudnienie pracownika

     

    1. Umowy terminowe

    Rodzaje umów terminowych zostały określone w art. 25 Kodeksu pracy. Ich istotą jest zawieranie na z góry określony czas. Do umów terminowych zalicza się

    1. umowę na okres próbny,
    2. umowę na czas określony
    3. oraz umowę na czas wykonania określonej pracy;
    4. dodatkowo odmianą umowy na czas określony jest umowa zawarta na czas zastępstwa nieobecnego pracownika.

    Pracownikom zatrudnionym na podstawie umów terminowych przysługuje prawo do płatnego urlopu, oraz zasadniczo gwarancja ośmiogodzinnego dnia i przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy w okresie rozliczeniowym. Pracodawca zawsze musi zgłaszać tych pracowników do ZUS, opłacać ich składki na ubezpieczenia społeczne i zapewnić wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie.

    1. Umowa o pracę na okres próbny powinna zostać sporządzona na piśmie, określać strony umowy, jej rodzaj, datę zawarcia oraz warunki pracy i wynagrodzenia. Ponadto należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy zawierana umowa jest umową na czas próbny, czy na czas określony, ponieważ wiąże się to z ograniczeniami wypowiedzenia umowy.

    Pracodawca, co do zasady, nie może zawrzeć takiej umowy z pracownikiem, z którym wcześniej nawiązał stosunek pracy. Jednakże, istnieje uznawany wyjątek w którym pracodawca podpisuje wtórnie z pracownikiem umowę na okres próbny, jednak stanowisko i określone związane z nim obowiązki muszą w rzeczywistości się różnić.

    Umowy o pracę na okres próbny nie można zawrzeć z pracownikami młodocianymi w celu przygotowania zawodowego. Nie nawiązuje się jej również w spółdzielczym stosunku pracy czy przed nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania, mianowania i wyboru.

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-umowa-o-prace-na-okres-probny

    2. Umowa o pracę na czas określony – jak liczyć okres wypowiedzenia?
    Do okresu zatrudnienia, od którego zależy okres wypowiedzenia umowy o pracę na czas określony, wliczany jest łączny okres zatrudnienia u pracodawcy, bez względu na przerwy między kolejnymi zatrudnieniami pracownika i od rodzaju umowy o pracę.

    Jeżeli chodzi o okres wypowiedzenia, umowy o pracę na czas określony są teraz wypowiadane z zachowaniem tych samych terminów co umowy na czas nieokreślony. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od stażu zakładowego i wynosi:

    2 tygodnie przy zatrudnieniu u danego pracodawcy krótszym niż 6 miesięcy,
    1 miesiąc przy zatrudnieniu u danego pracodawcy trwającym co najmniej 6 miesięcy,
    3 miesiące przy zatrudnieniu u danego pracodawcy trwającym co najmniej 3 lata.

    Zobacz więcej: https://poradnikpracownika.pl/-umowy-na-czas-okreslony-w-swietle-nowych-przepisow

     

    2. Umowy cywilnoprawne

    Czym różni się zatrudnienie na podstawie umowy o dzieło od zatrudnienia na umowę zlecenie? Jakie składki i podatek odprowadza się od wynagrodzeń wykonawców i zleceniobiorców? Odpowiadamy poniżej.

    Umowy cywilnoprawne - zasady prawidłowego sporządzania

    Zgodnie z art. 22  Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez niego, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

    Zatrudnienie w warunkach określonych powyżej jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

    Dodatkowo nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy określonych powyżej.

    Zasady zawierania umów cywilnoprawnych, do których zaliczane są umowa zlecenia oraz umowa o dzieło, uregulowane są przepisami Kodeksu cywilnego. Decydujący wpływ na to, czy mamy do czynienia ze stosunkiem pracy, ma nie nazwa umowy zawartej między stronami, lecz warunki w jakich faktycznie jest świadczona praca.

    Najważniejszą cechą odróżniającą umowy cywilnoprawne od umowy o pracę jest brak podporządkowania wykonawcy powierzającemu pracę. To oznacza, że osoba zatrudniona na podstawie umowy zlecenia nie może pracować w godzinach i miejscu ściśle wyznaczonych przez pracodawcę i podlegać przełożonym tak, jak pracownik.

    Pracodawca zawierający umowę cywilnoprawną w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności z tytułu popełnienia wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Jest to zagrożone karą grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.

     

    1. Charakterystyka umowy zlecenia


    Umowa zlecenie jest umową zawieraną na czas określony. Określa ona konkretny produkt czy usługę, którą pracownik musi wykonać. Przyjmujący zlecenie zobowiązuje się, zgodnie z art. 734-751 Kodeksu cywilnego, do dokonania określonych czynności dla dającego zlecenie, za których efekt ostatecznie nie jest odpowiedzialny.

    Cechą charakterystyczną umowy zlecenie jest to, że może być - zależnie od woli stron - umową odpłatną lub nieodpłatną. Jeśli z umowy ani z jej okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie ma je wykonać nieodpłatnie, wówczas za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie.

    Co do zasady wykonawca zlecenia musi wykonać osobiście wszelkie czynności, do których się zobowiązał w umowie. W przypadku umowy zlecenia dopuszcza się też wykonanie zlecenia przez osobę trzecią, czyli zastępcę. Umowa zlecenia może być w każdej chwili wypowiedziana przez każdą ze stron. Jeżeli wynika to z woli zleceniodawcy, powinien on zwrócić poniesione przez drugą stronę wydatki, a w razie odpłatnego zlecenia uiścić odpowiednią część wynagrodzenia. Jeżeli umowę wypowiada przyjmujący zlecenie odpłatne, odpowiada wobec drugiej strony za powstałą z tego tytułu szkodę.

    Umowa zlecenia powinna być zawarta w formie pisemnej (po jednym egzemplarzu dla każdej ze stron) i określać co najmniej:

    1. rodzaj umowy,
    2. datę jej rozpoczęcia i zakończenia,
    3. charakterystykę pracy,
    4. wartość wynagrodzenia,
    5. informację o tym, czy zleceniobiorca będzie korzystał z praw autorskich, przy których zastosowane są 50% koszty uzyskania przychodu.


    Umowa zlecenia charakteryzuje się przede wszystkim tym, że:

    1. brak jest podporządkowania pracodawcy,
    2. pracę może świadczyć nie tylko osoba fizyczna, lecz także podmiot gospodarczy,
    3. nie obejmuje jej ustawowe minimum wynagrodzenia,
    4. wynagrodzenie jest wypłacane po wykonaniu pracy,
    5. nie ma ograniczeń w liczbie kolejnych umów,
    6. zleceniobiorca ma ograniczone prawa (brak urlopu, odpraw, chorobowego, wypowiedzenia itp.),
    7. w przypadku np. studentów nie ma obowiązku oskładkowania umowy zlecenia składkami ZUS.


    W praktyce często zdarza się, że zatrudnia się w oparciu o umowę zlecenia tam, gdzie powinna zostać zawarta umowa o pracę. Pracodawcy, modyfikując klasyczne cechy zlecenia, starają się osiągnąć ten sam cel społeczno-gospodarczy, jaki jest związany ze stosunkiem pracy, bez ponoszenia dodatkowych kosztów (finansowych i społecznych) z nim związanych. Zawarcie umowy zlecenia nie pociąga za sobą obowiązku odprowadzania składek na fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, czy dokonywania odpisów rocznych na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Również samo rozwiązanie umowy jest w przypadku umowy zlecenia bardziej korzystne dla podmiotu zatrudniającego.

     

    2. Charakterystyka umowy o dzieło


    Umowa o dzieło (zwana też umową rezultatu) dotyczy jednorazowego wykonania dzieła, będącego osiągnięciem określonego z góry rezultatu.

    Umowa o dzieło może być zawarta ustnie lub pisemnie. Ważne jednak, żeby obie strony ustaliły:

    1. strony umowy,
    2. przedmiot umowy,
    3. charakter dzieła w sposób uściślony (odwołanie się do wzoru, rysunku, opisu z użyciem jednostek wagi itp.),
    4. czas wykonania dzieła,
    5. sposób rozliczenia z użytych materiałów,
    6. wynagrodzenie,
    7. reguły reklamacji,
    8. kwestię praw autorskich (w przypadku utworów).


    Osoba przyjmująca dzieło do wykonania nie musi wykonać go osobiście, odpowiada jednak za działania osób trzecich. Dodatkowo przyjmujący zamówienie ponosi odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady wykonanego dzieła.

    Co do zasady umowa o dzieło nie stanowi samodzielnego tytułu do ubezpieczeń społecznych, jednak czasem zdarza się tak, że pracodawca zobowiązany jest do potrącenia i rozliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne od wynagrodzenia, które wypłacił przyjmującemu zamówienie. Dotyczy to tylko pracodawcy zlecającego wykonanie dzieła swojemu stałemu pracownikowi, wówczas potrąca się składki od sumy przychodów z umowy o pracę i umowy o dzieło. Oczywiście sytuacja ta nie jest wolna od odstępstw. Pracodawca nie musi płacić składek na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne na rzecz swojego stałego pracownika, gdy podpisuje z nim umowę o dzieło, a ten jest na urlopie bezpłatnym, macierzyńskim lub wychowawczym.

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-zatrudnianie-na-podstawie-umow-cywilnoprawnych

     

    3. Telepraca


    Definicję telepracy zawarto w art. 675 Kodeksu pracy, wskazując, że jest to rodzaj pracy:

    wykonywanej regularnie poza zakładem pracy,
    z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej,
    której wyniki przekazywane są pracodawcy w szczególności za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.
    Zgodnie z art. 2 pkt 5 Ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną środkami komunikacji elektronicznej są rozwiązania techniczne, w tym urządzenia teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe, umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy wykorzystaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi, a w szczególności poczta elektroniczna.

    Sprzęt do pracy 
    Pracodawca jest obowiązany dostarczyć telepracownikowi sprzęt niezbędny do wykonywania telepracy, ubezpieczyć ten sprzęt, pokryć koszty związane z instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją sprzętu oraz zapewnić pomoc techniczną i niezbędne szkolenia w zakresie obsługi sprzętu. Pracodawca i telepracownik mogą też postanowić w odrębnej umowie, że do wykonywania telepracy wykorzystywany będzie sprzęt będący własnością pracownika, w zamian za otrzymywanie przez niego stosownego ekwiwalentu pieniężnego, w wysokości uwzględniającej normy zużycia sprzętu, jego udokumentowane ceny rynkowe oraz ilość wykorzystanego materiału na potrzeby pracodawcy i jego ceny rynkowe (art. 6711 Kodeksu pracy).

    Kiedy można stosować telepracę?
    W związku z tym, że omawiany sposób świadczenia pracy odbiega od standardu polegającego na jej wykonywaniu w zakładzie pracy, Kodeks pracy określa szereg wymagań, jakie musi spełnić pracodawca, aby móc stosować telepracę.

    Należy wśród nich wymienić obowiązek określenia warunków stosowania telepracy w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładową organizacją związkową, a w przypadku gdy u pracodawcy działa więcej niż jedna zakładowa organizacja związkowa – w porozumieniu między pracodawcą a tymi organizacjami. Jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, warunki stosowania telepracy pracodawca określa w regulaminie, po konsultacji z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy (art. 676 § 1–4 Kodeksu pracy).

    Niezależnie od zawarcia porozumienia określającego warunki stosowania telepracy albo określenia tych warunków w regulaminie, wykonywanie pracy w formie telepracy jest także dopuszczalne na indywidualny wniosek pracownika (art. 676 § 5 Kodeksu pracy).

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-telepraca-home-office-i-praca-zdalna-podobienstwa-i-roznice

     

    4. Home office


    Praca w trybie home office nie jest uregulowana w polskim systemie prawnym. W praktyce różni się ona od telepracy tym, że w przypadku home office mamy do czynienia z większą elastycznością w zakresie sposobu świadczenia pracy, szczególnie co do miejsca jej wykonywania. W odróżnieniu od telepracy, która jest regularnie realizowana poza zakładem, w przypadku home office pracownik ustala zazwyczaj ustnie z pracodawcą, że w danym dniu nie przyjdzie do zakładu pracy i swoje zadania będzie wykonywać w domu.

    Jeżeli pracownik wykonuje pracę w niektóre dni w domu, a w inne w siedzibie pracodawcy (w zakładzie pracy), to tak zorganizowana praca nie mieści się w definicji telepracy, gdyż nie jest spełniona przesłanka regularnego wykonywania pracy poza zakładem.

    Nie oznacza to jednak, że telepracownik musi wszelkie swoje czynności realizowane w ramach stosunku pracy wykonywać poza zakładem pracy, a każde nawet incydentalne pojawienie się w zakładzie pracy oznacza złamanie warunków telepracy. W art. 6716 Kodeksu pracy zapisano bowiem wprost, że pracodawca jest obowiązany umożliwić telepracownikowi, na zasadach przyjętych dla ogółu pracowników, przebywanie na terenie zakładu pracy, kontaktowanie się z innymi pracownikami oraz korzystanie z pomieszczeń i urządzeń pracodawcy, z zakładowych obiektów socjalnych i prowadzonej działalności socjalnej.

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-telepraca-home-office-i-praca-zdalna-podobienstwa-i-roznice

     

    5. Praca zdalna


    Instytucję prawną pracy zdalnej uregulowano w art. 3 Ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, czyli tzw. Tarczy Antykryzysowej. Zgodnie z tym przepisem w celu przeciwdziałania COVID-19 pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę poza miejscem jej stałego wykonywania.

    Przepisy nie określają bliżej, na czym ma polegać praca świadczona w warunkach zdalnych. Jednak biorąc pod uwagę generalny cel wprowadzenia Tarczy Antykryzysowej, jakim jest ochrona przed negatywnymi skutkami epidemii COVID-19 dla zdrowia i życia ludzi oraz dla gospodarki, należy przyjąć, że forma pracy zdalnej ma służyć zapewnieniu ciągłości wykonywania pracy przy jednoczesnym ograniczeniu szerzenia się zakażeń.

    Wobec lakonicznych unormowań prawnych dotyczących pracy zdalnej wyjaśnienia co do warunków jej stosowania przedstawiła Państwowa Inspekcja Pracy, wskazując w szczególności, że:

    odmowa wykonania polecenia świadczenia pracy w formie zdalnej może skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej;
    przepisy ustawy nie odwołują się do warunków mieszkaniowych lub rodzinnych pracownika przy polecaniu pracy zdalnej; jednak w przypadku zgłoszenia przez pracownika braku możliwości świadczenia pracy w miejscu zamieszkania pracodawca powinien wyznaczyć pracownikowi inne miejsce wykonywania pracy zdalnej;
    nie ma obowiązku uzasadniania polecenia pracy zdalnej, przy czym polecenie to może być wydane tylko w celu przeciwdziałania COVID-19;
    przesłanki polecenia pracownikowi pracy zdalnej są szerokie i w praktyce każdy pracodawca, choćby ze względu na profilaktykę, może polecić pracownikom pracę zdalną;
    pracodawca może powierzyć wykonywanie pracy zdalnej także w innym miejscu niż dom pracownika.

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-telepraca-home-office-i-praca-zdalna-podobienstwa-i-roznice

      

    6. Świadczenie usług przez samozatrudnionego

    W zasadzie korzyści płynące z samozatrudnienia są obopólne – zarówno dla pracodawcy jak i samego samozatrudnionego. Jednak skupmy się przede wszystkim na zaletach samozatrudnienia dla osób decydujących się na niego. Poniżej przedstawiamy dziesięć złotych zasad, dlaczego warto wybrać samozatrudnienie.

    1. Lepsze zarobki – pracodawca obniża koszty i w związku z tym może zaproponować samozatrudnionemu wyższe wynagrodzenie niż w przypadku umowy o pracę.
    2. Większa swoboda działania – samozatrudniony sam decyduje o tym ile i w jaki sposób będzie pracować. Sam również wyznacza sobie czas pracy.
    3. Kilku pracodawców – samozatrudniony nie musi ograniczać się do współpracy tylko z jednym zleceniodawcą. Im więcej zleceń wykona, tym więcej zarobi. Dlatego też nawiązanie współpracy z większą ilością zleceniodawców jest jak najbardziej wskazane.
    4. Spełnienie zawodowe – osoba decydująca się na samozatrudnienie w końcu ma szansę na spełnienie własnych wizji. Ile razy zdarzało się tak, że pracodawca ograniczał pole manewru pracownika, nie pozwalając mu na wdrażanie w życie własnych pomysłów? Tymczasem samozatrudnienie właśnie po to jest, by realizować te pomysły.
    5. Korzyści podatkowe:

    1. Odliczenia od podatku – samozatrudnienie stwarza wiele możliwości odliczeń. Samozatrudniony może uwzględnić jako koszty uzyskania przychodów wydatki związane z: dojazdami, paliwem, szkoleniami, przedmiotami wykorzystywanymi w jego działalności, takimi jak telefon, komputer, oprogramowanie itd. Co więcej, jeśli siedzibą jego firmy jest prywatne mieszkanie, może także odliczyć część czynszu.
    2. Możliwość skorzystania z odliczenia podatku VAT od zakupu towarów i usług.
    3. Niższe stawki podatkowe – samozatrudnieni mają prawo do rozliczania się według podatku ryczałtowego lub według liniowej, 19 proc. stawki podatku dochodowego, natomiast osoby związane stosunkiem pracy muszą płacić podatek progresywny (obowiązująca skala podatkowa) według progów 17 proc. i 32 proc. Co więcej, dzięki przepisom, które weszły w życie 20 maja 2010 roku, wystarczy zaczekać rok (a nie dwa lata, jak to miało miejsce w trakcie obowiązywania poprzednich przepisów), by rozliczać się z byłym pracodawcą ze świadczenia podobnych usług jak na etacie według stawki liniowej. Natomiast, jeśli przedmiot tej współpracy będzie się różnił od zadań wykonywanych dotychczas na podstawie umowy o pracę, to podatek liniowy można płacić od razu.

    6. Obniżone składki na ubezpieczenie społeczne:

    Samozatrudnieni mają prawo do opłacania, przez okres najpierw 6 miesięcy tylko składkę zdrowotną, a następnie przez okres dwóch lat od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, obniżonych składek na ubezpieczenie społeczne. Jednak te ulgi nie dotyczą przedsiębiorców, którzy w ramach swojej działalności świadczą te same usługi na rzecz byłego pracodawcy, co świadczyli przez dwa lata przed dniem rozpoczęcia tej działalności. Zatem z ulgi mogą skorzystać samozatrudnieni, których wcześniej łączył z byłym pracodawcą stosunek pracy, ale w poprzednim i obecnym roku podatkowym nie byli pracownikami danej firmy. Oczywiście wybór sposobu opodatkowania powinien być dobrze przemyślany. Otóż, jeśli roczny
    dochód samozatrudnionego nie przekracza 85 528 zł, to bardziej opłacalne jest dla niego rozliczanie się według 17 proc. stawki, bo dopiero po przekroczeniu tego progu obowiązuje 32 proc. stawka.

    Opłacając najniższe możliwe składki na ubezpieczenie społeczne, trzeba pamiętać o tym, że również w przyszłości otrzymywane świadczenia z tego tytułu będą należeć do najniższych.

    7. Możliwość skorzystania z kredytów oraz dotacji przeznaczonych dla małych przedsiębiorstw.
    8. Swobodne tworzenie warunków odpowiedzialności samozatrudnionego w umowie, w tym kwestii zakazu konkurencji i zachowania poufności.
    9. Możliwość uzyskania zwrotu kosztów podróży służbowej (po odpowiedniej adnotacji w umowie ze zleceniodawcą).
    10. Możliwość ograniczenia swobody zatrudniającego poprzez ochronę samozatrudnionego przepisami kodeksu cywilnego.

    Powyższy „złoty dekalog” udowadnia, że nie taki diabeł straszny, jak go malują. Wytrwałe i niezależne osoby na pewno spełnią się w tej formie zatrudnienia. Świadczy o tym choćby fakt, iż Polska pod względem liczby samozatrudnionych plasuje się na jednej z najwyższych pozycji spośród europejskich krajów. Kto wie, może z czasem popularność samozatrudnienia przebije sztampową umowę o pracę i ta przejdzie do lamusa.

    Zobacz więcej: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/-dlaczego-samozatrudnienie

     

    powrót do spisu treści >>



    5. Jak zorganizować pracę w biurze?

    Powiedzmy sobie szczerze: dobra organizacja pracy w biurze wpływa na zarządzanie czasem. Zorganizowane osoby potrafią go efektywniej wykorzystać i pod koniec dnia wiedzą, że plan jaki miały do wykonania, został zrealizowany. W przeciwnym razie biuro staje się terenem walki, w której najmniejszy błąd może nas jak i firmę sporo kosztować. Nie dość, że prowadzone działania nie przynoszą efektów, to jeszcze wysiłek i energia jakie w nie wkładamy, kosztuje nas sporo nerwów i wpływa na pracę innych.

    Plan zadań

    Chcąc uniknąć pracy w bałaganie, szukania dokumentów, które gdzieś się zawieruszyły i robieniu kilku rzeczy jednocześnie, warto wprowadzić kilka zasad i konsekwentnie się ich trzymać. Na początek dobrze jest ułożyć plan – krótki, zawierający takie informacje jak: spis zadań, orientacyjny czas potrzebny do ich wykonania (i jego rezerwy na nieprzewidziane okoliczności) oraz listę priorytetów.

    Warto zaglądać do niego nawet kilka razy w ciągu dnia, albo przed wyjściem z biura zrobić podsumowanie i ustalić, co udało nam się z niego dokonać. Pomocą służyć może też kalendarz lub – idąc z duchem czasu – systemy CRM, które łączą cechy terminarza, książki telefonicznej i opcji „przypominania” np. o planowanych spotkaniach, telefonach do wykonania etc.
     

    Porządek na biurku

    Mając porządek w głowie, przyda się też mieć go na biurku. Są osoby, które w twórczym nieładzie potrafią się świetnie odnaleźć i dopiero, gdy mają porządek niczego nie mogą znaleźć na czas. Biurko to jednak nie tylko mebel ale i wizytówka osoby, która przy nim pracuje. Nadmiar przedmiotów, papierów może ponadto dekoncentrować. Im więcej wolnej przestrzeni, tym lepiej.

    Dokumenty, te najbardziej potrzebne, najlepiej przechowywać w segregatorach lub szufladach, które są pod ręką. Wszystkie inne warto schować do specjalnie do tego przeznaczonej szafki.
     

    Efektywna Komunikacja

    Efektywnej pracy sprzyja też dobra komunikacja między pracownikami różnego szczebla. Osoba, która wie, co należy do jej obowiązków, jak ma je wykonywać i jakich narzędzi użyć, będzie działała szybko i sprawnie. Pozwoli to zaoszczędzić czas na niepotrzebne tłumaczenia i rozwiązywanie problemów, wynikających z niewiedzy.

    Odkładanie tego, co ma się zrobić dziś na jutro powoduje, że nagle pod koniec tygodnia do załatwienia jest tyle spraw, że nie wiadomo od której zacząć. I zamiast myśleć o weekendzie, dopada nas stres, że nie zdążymy wszystkiego zrobić na czas. Działając w pośpiechu ryzykujemy też gorszą jakość naszej pracy i błędy. Choć systematyczność dla wielu nie jest mocną stroną, warto się dyscyplinować i przestrzegać terminów wykonania zadań.

    powrót do spisu treści >>


     

    6. Jak zarządzać projektem? (strategia, metodologia)

    Zarządzanie projektem to zbiór czynności wykonywanych w celu osiągnięcia wyznaczonych celów w skończonym czasie; pojęcie to zawiera w sobie m.in. planowanie, harmonogramowanie, budżetowanie, realizację i kontrolę zadań potrzebnych do osiągnięcia celów projektów. W związku ze specyfiką zawodu architekta, który z założenia opiera się na tworzeniu projektów, warto zapoznać się z uniwersalnymi zasadami organizacji i zarządzania oraz podstawowymi metodologiami tych dziedzin.

    Znajomość technik zarządzania projektem może bowiem pomóc w koordynacji skomplikowanego procesu przekształcania tzw. programu w istniejący budynek; tym bardziej, że w praktyce architektonicznej okazać się może, że czynności nie związane bezpośrednio z projektowaniem jako procesem twórczym mogą zajmować ponad 90% czasu pracy! Warto zatem podejmować próby automatyzacji i optymalizacji wszystkich powtarzalnych procesów, aby odzyskany czas poświęcić w większej mierze na pracę twórczą.

    W branży architektonicznej funkcjonuje wiele różnej wielkości firm, których praca może zostać zorganizowana z wykorzystaniem wielu różnych metod zarządzania. Modele te łączą pewne podstawowe podobieństwa, które znajdą praktyczne zastosowanie w każdym biurze projektowym, jak i większe różnice, które bardziej szczegółowo zostały omówione np. w pracy doktorskiej mgr. inż. arch. Marka Kamińskiego „Organizacja i zarządzanie projektem architektonicznym w procesie inwestycyjnym a jakość architektury”.

    Zasady zarządzania projektem – ujęcie procesowe (na bazie pracy zbiorowej pod red. Marii Romanowskiej, Podstawy organizacji i zarządzania. Wydawnictwo Difin, Warszawa 2001, s. 237)

    Faza inicjacji projektu:

    1. powołanie kierownika projektu
    2. ustalenie priorytetów (który projekt)
    3. wyznaczenie celu i zakresu projektu
    4. określenie ryzyka i ograniczeń (warunki brzegowe)
    5. budowa zespołu

    Faza planowania:

    1. planowanie struktury zadaniowej projektu, rozbicie celu głównego na cele cząstkowe
    2. badanie związków przyczynowo-skutkowych (czynności, zdarzenia)
    3. określenie punktów kontrolnych
    4. planowanie struktury czasowej
    5. harmonogram projektu (uwzględnienie ryzyka)
    6. planowanie struktury budżetowej
    7. dobór wykonawców
    8. dobór środków materialnych i niematerialnych
    9. plan projektu
    10. podstawa do rozpoczęcia realizacji

    Faza realizacji:

    1. inauguracja projektu
    2. aktywacja planu
    3. stworzenie bazowej struktury organizacyjnej
    4. opracowanie procedur operacyjnych
    5. opracowanie procedur informacyjno-decyzyjnych
    6. czynniki zapewniające powodzenie: komunikacja, kooperacja, koordynacja

    Faza kontroli:

    1. kontrola terminowości i płynności realizacji projektu
    2. kontrola wykorzystania zasobów
    3. kontrola jakości rezultatów

    Faza zakończenia:

    1. uzyskanie akceptacji klienta
    2. sfinalizowanie zobowiązań umownych
    3. przekazanie przedmiotu projektu
    4. dekompozycja zespołu i sprzętu (nowy projekt)
    5. ostateczne rozliczenie
    6. raport końcowy

    Przedstawione powyżej ujęcie procesowe jest jednym z podejść tzw. modelu kaskadowego (ang. waterfall model) polegającego na wykonywaniu podstawowych czynności jako odrębnych faz projektowych w porządku jeden po drugim (gdzie każda czynność to kolejny schodek – kaskada).

    Odpowiedzią na model kaskadowy, stosowaną obecnie głównie przy tworzeniu oprogramowania, są tzw. metodologie zwinne (ang. agile). Większość z nich ciężko przenieść na grunt procesu inwestycyjnego, ale warto czasem skorzystać choćby z najprostszych rozwiązań jak tablica Kanban

    powrót do spisu treści >>


     

    7. Ocena czasu trwania projektu

    Szacowanie czasu trwania projektu to zadanie, które najlepiej przychodzi wraz z doświadczeniem. Można jednak wyróżnić kilka podstawowych metod, które pomogą osobom początkującym.

    Podobieństwo do innych projektów

    Na początek dobrze zebrać informacje na temat czasu potrzebnego na wykonanie poszczególnych zadań i poradzić się innych osób ze swojego otoczenia; na pewno bowiem nie jesteś pierwszą osobą wykonującą np. projekt domku jednorodzinnego ;-) Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości danych oraz biorąc pod uwagę pewne różnice wynikające chociażby z wielkości inwestycji, możesz określić (przynajmniej w przybliżeniu), ile czasu będziesz potrzebować na wykonanie całego projektu. Jest to również bardzo użyteczna metoda do oceny projektów podobnych i często się powtarzających.

    Dane „historyczne”

    Ta metoda pod pewnymi względami jest bardzo podobna do poprzedniej, jednak doświadczenie i pamięć znajomych powinieneś tu zastąpić konkretnymi zapisanymi danymi z wcześniej ukończonych zadań – takie „twarde dane” świetnie nadają się do przetwarzania matematycznego, np. w formie (zapożyczonych ze stosowanych w informatyce metodologii Agile) wykresów typu burn down

    Porada eksperta

    Najłatwiej zdać się na pomoc eksperta czyli np. doświadczonego architekta z Twojego otoczenia. To opcja najbardziej niezawodna, o ile oczywiście nasz ekspert okaże się ekspertem z prawdziwego zdarzenia. Jeśli dopisze Ci szczęście, to masz szansę na przeprowadzenie estymatów szybko i sprawnie, a do tego precyzyjnie.

    Wycena

    Szacowanie kosztów może okazać się jeszcze bardziej skomplikowane. W dziale Wycena pracy umieszczony został program do pomocy przy szacowaniu kosztów opracowań projektowych o nazwie „Asystent Architekta" oraz zestaw przydatnych materiałów:

    1. Ustawa o cenach
    2. Regulamin Honorariów Architekta IARP
    3. Regulamin Honorariów Architekta IARP (zł)
    4. Regulamin Honorariów Architekta IARP (%)
    5. Przykładowy podział branżowy honorarium
    6. Rozporządzenie MI w sprawie (...) kosztów prac projektowych
    7. Wskaźniki przeliczeniowe kosztu odtworzenia 1m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych (woj. małopolskie i śląskie)

    powrót do spisu treści >>


     

    8. Jak utrzymać klienta

    W marketingu wszelkie strategie służące utrzymaniu klientów nazywane są dumnie „marketingiem retencyjnym”. Warto zapoznać się z najczęściej stosowanymi metodami.

    Oczywiście najbardziej sprawdzoną metodą na utrzymanie klienta jest… dostarczenie projektu jak najwyższej jakości oraz dbanie o dobrą relację w trakcie jego trwania. Zadowolony klient to klient powracający (a także polecający nas swoim znajomym!), dlatego radzimy nie ignorować tej (oczywistej poniekąd) zasady.

    Co jednak możemy też zrobić od siebie?

    Najpopularniejszym sposobem może okazać się „przypominanie” o sobie w trakcie okazji takich jak Święta Bożego Narodzenia, Nowy Rok czy chociażby rocznica powstania firmy. Pomysłowa kartka, wykonana ręcznie (pokazująca np. nasze nowe szkice), przedstawiająca naszą nową realizację lub dowolną impresję na temat architektury to z jednej strony piękny zwyczaj, a z drugiej strony świetny sposób na dyskretne przypomnienie o swoim istnieniu.

    W XXI wieku oczywiście warto ten zwyczaj realizować również w formie elektronicznej – nawet grupowych e-maili wysyłanych do całej listy klientów (pamiętajmy jednak o dodawaniu ich adresów w kopii ukrytej!).

    Dobrym pomysłem może okazać się również stworzenie regularnego newslettera (rozsyłanego drogą e-mailową) pokazującego nasze najnowsze realizacje, projekty w toku czy ciekawostki architektoniczne. Dla klienta takie informacje mogą okazać się ciekawe i przydatne, a przede wszystkim sprawić, że w razie potrzeby projektowej będziesz pierwszą osobą, która przyjdzie mu do głowy.

    Więcej ciekawych sposobów można znaleźć pod poniższymi linkami:

    http://marketingwizdom.com/strategies/retention-strategies

    http://www.square2marketing.com/blog/why-architects-and-engineers-crush-it-with-inbound-marketing

    powrót do spisu treści >>